Op zondag 12 november overleed Corrie Geerds (76 jaar oud), in vol vertrouwen op Gods genade. Vele jaren is Corrie als vrijwilliger betrokken geweest bij Verre Naasten, vanuit Bennekom en later vanuit haar woonplaats Kampen. Janneke de Vries (hoofd Partners & Programma’s) deelt haar herinneringen.
Corrie en Verre Naasten horen voor mij helemaal bij elkaar. Onze paden kruisten elkaar toen ik in Wageningen ging studeren. Corrie werkte op de afdeling Plantenziektekunde en die richting ging ik doen. Maar vooral leerde ik haar kennen via de kerk. Haar grote vertrouwen in God, betrokken, meelevend, nieuwsgierig, nuchter, sportief, recht door zee, sober en tegelijkertijd keuzes makend zichzelf dingen te gunnen. Reizen bijvoorbeeld… en dan het liefst naar ‘het zendingsveld’, zoals dat toen heette.
Toen Rudolf en ik voor Verre Naasten naar Indonesië (Soemba) gingen, heeft Corrie voor ons de rondzendbrieven verzorgd. Online communicatie was er immers nog niet. Wij deden wat knip- en plakwerk op de post, dat een paar dagen tot weken later bij Corrie in Bennekom aankwam. Zij deed al het kopieer- en verstuurwerk. Ontzettend leuk was dat we haar met een vriendin ook te logeren kregen op Soemba. En zo is ze haar leven blijven reizen naar allerlei verschillende plekken, vaak verbonden aan het mission-werk.
In Nederland heeft ze haar vrije tijd en energie ook ingezet voor Verre Naasten. Als schoolvoorlichter, als manusje-van-alles bij Internationale Conferenties en ondersteunend bij de afdeling Partners en Programma’s, met name toen we van ons papieren naar een digitaal archief overgingen. ‘Als je wat zinvols voor me te doen hebt, kom ik, maakt niet uit wat’. Dat kenmerkt haar. Het hoefde niet allemaal ‘leuk’ te zijn, maar wel zinvol. Geen vrijwilligerswerk om ‘me van de straat te houden’.
Bijzonder was ook haar betrokkenheid bij de buitenlandse theologiestudenten die in Kampen kwamen studeren, als een soort buddy. Met velen van hen hield ze ook daarna contact. Eén van haar laatste wensen was het bijwonen van de promotieplechtigheid van Mathusela Limboo uit India. De Wensambulance maakte het eind oktober mogelijk dat ze er nog bij kon zijn in Kampen.
De laatste jaren vrat een slopende ziekte haar energie weg. Maar de interesse en betrokkenheid en het Godsvertrouwen bleven ervan af stralen.
Aan haar aardse reis is nu een einde gekomen. We denken daar met veel dankbaarheid op terug. En we wensen – in deze periode van rouw – alle naasten, familie en vrienden wereldwijd Gods nabijheid en hetzelfde Godsvertrouwen als Corrie toe.