De 400 kilometer lange, onherbergzame grensregio in Noord-Kameroen is moeilijk te bewaken. Terroristen van Boko Haram vallen meestal ’s nachts aan. Dominee Christophe Hadama van de UECC vertelt hoe pas weer een heel dorp doelwit werd.
“Hier vlakbij is een klein militair kamp. De dorpsbewoners gingen daar elke avond naartoe om bij de soldaten te slapen, overdag gingen ze weer naar hun eigen huizen. De mensen hier leven constant in angst: ze durven niet meer onbewaakt in hun eigen dorp te slapen. Maar onlangs heeft Boko Haram alle militairen in het kampje gedood, en ook alle dorpsbewoners…”
Het is niet te voorspellen wanneer de jihadisten weer toeslaan, maar het risico op een aanval is groter wanneer er bijvoorbeeld net geoogst is. “Dan weten ze dat de bevolking graan op voorraad heeft. Of als het regent, want dan zijn de wegen onbegaanbaar voor de militairen. Volle maan speelt ook een rol, want in dit gebied is geen elektriciteit. In gunstige periodes vallen ze elke nacht aan. Soms bestormen ze wel twee of drie dorpen in een nacht.”
In deze regio zijn verschillende humanitaire organisaties actief, zoals de UNHCR, het Rode Kruis, Artsen zonder Grenzen. “Maar hun focus ligt op de vluchtelingen die van over de grens komen”, weet Hadama. “Wij hebben te maken met mensen die dichter bij huis onderdak zoeken. De enige plek waar ontheemden terecht kunnen voor hulp, is de kerk.” Collega-predikant Salomon knikt instemmend. “De realiteit is hard: als wij er niet zouden zijn, zouden ze over het hoofd worden gezien. In elk dorp is wel een kerk, dus wij kunnen overal helpen. Het is ook de taak van de kerk: omzien naar wie niets heeft. Wij kunnen niet onverschillig blijven. Wij helpen, we bemoedigen, en we nemen mensen bij de hand om weer een leven op te bouwen.”
De kerken doen hun best om hulp te bieden aan ontheemden, maar dominee Salomon weet ook dat dat niet genoeg is. “Al zouden we het willen, we kúnnen niet elke dag aan iedereen eten en drinken uitdelen. We willen hen daarom ook helpen om hun eigen inkomen te kunnen verwerven.” De kerk is net gestart met een landbouwproject voor jongeren. Zij krijgen een stukje land tot hun beschikking en leren onder begeleiding hoe ze groente kunnen verbouwen. Ook krijgen ze hulp met zaaigoed, kunstmest en irrigatie. “Ze kunnen dus zelf wat geld gaan verdienen, en daarnaast hebben ze wat te doen. Veel mensen wonen hier namelijk al jaren”, aldus Salomon. “Omdat veel mannen in het droge seizoen naar het zuiden trekken om daar werk te zoeken, kunnen mensen die ontheemd zijn hun stukken grond verbouwen in het droge seizoen. Anders zouden die braak liggen. Uien en knoflook kunnen buiten het landbouwseizoen prima verbouwd worden. Die worden in Kameroen voldoende geconsumeerd, dus de oogst kan verkocht worden op de markt.”
“De realiteit is hard: als wij er niet zouden zijn, zouden ontheemden over het hoofd worden gezien. In elk dorp is wel een kerk, dus wij kunnen overal helpen.”
De kerk biedt meer dan alleen praktische hulp. “Ook het spirituele onderdeel is erg belangrijk”, onderstreept Salomon. “De meeste mensen die toevlucht vinden in onze dorpen zijn vaak zwaar getraumatiseerd. Daarom geven dominees ook pastorale steun, en bidden ze met hen. De voorgangers volgen een programma om meisjes te begeleiden die er echt door geraakt zijn.” Utrecht Mission | Verre Naasten steunt de hulpprogramma’s van de UECC. In de UECC-kerken wordt ook gecollecteerd. Salomon: “We hebben een speciale ‘zondag van de vervolgde kerk’. Op die dag geven alle christenen een vrijwillige gift voor het hulpprogramma. Iedere gelovige kan bijdragen, ook al is het maar een klein beetje.”
Dit verhaal kun je lezen in ons jaarverslag. We zijn dankbaar voor wereldwijde verbondenheid in 2022. Lees hier meer.