Een lange rij van mensen

Een lange rij van mensen,
bij duizenden gevlucht,
naar verre vreemde grenzen,
naar veiligheid en rust.
Een leeg gezicht gaat leven
van man en vrouw en kind
waar noodhulp wordt gegeven,
Gods lange adem wint.

Bij rampen en conflicten,
bij pijn een sprankje hoop
met tenten, dekens, voedsel,
als een infuus in nood.
Zal ooit fragiele vrede
bestaan door overleg?
Is ooit het leed geleden?
God, geef een nieuwe weg.

Geschiedenis van mensen –
zo vaak geschiedenis
van wreedheid en ellende,
Heer, mensenliefde is
geen optie maar een opdracht,
uw wereld is een dorp
waar via hulp en opvang
uzelf voor mensen zorgt.

Hun tranen zijn gestorven,
maar God heeft ze geteld,
al wat is omgezworven,
heeft hij te boek gesteld.
Ontheemden, vluchtelingen,
ze blijven nog bestaan.
We bidden om ontferming,
HEER God, blijf met ons gaan.

tekst: Ria Borkent
melodie: Liedboek 657 Zolang wij ademhalen