‘Het woord van God gaat niet in quarantaine’

,,Inmiddels heb ik twee keer fysiek een cursus gegeven aan het BRTS in Riga: in 2014 en 2017. Samen met mijn vrouw Zwanet logeerde ik dan tien dagen in de mooie stad Riga. Op de twee zondagen preekte ik in een van de drie kleine gereformeerde kerken en elke avond doordeweeks gaf ik drie uur college. Die preken en colleges waren in het Engels en werden simultaan vertaald naar het Lets. Overdag was er gelegenheid om de colleges voor te bereiden, maar ook om te genieten van al het stedenschoon en de musea van Riga.”

,,De ontvangst vind ik er altijd hartelijk. Het is hartverwarmend onze broeders en zusters daar te leren kennen. We hebben daar ook een viering van het Heilig Avondmaal meegemaakt. Onvergetelijk is dat voor ons. Het was stijlvol, maar helemaal niet formeel. Zwanet kreeg na de viering een hartelijke knuffel van haar jeugdige buurvrouw.”

Derde keer online

,,Helaas moest vorig jaar op het laatste moment – we waren al op Schiphol – de reis voor een derde cursus worden afgebroken vanwege de coronapandemie. Toen heb ik de colleges online gegeven en ook dit jaar staat er weer zo’n online cursus gepland. Het nadeel van die online cursussen is natuurlijk dat het persoonlijk contact veel lastiger is. Het voordeel is dat er ook makkelijk cursisten kunnen meedoen uit Litouwen, Rusland en Azerbeidzjan. Met het oog daarop wordt er ook nog gezorgd voor een simultaan vertaling naar het Russisch. Het is zoals mijn buurman zei: ‘Het woord van God gaat niet in quarantaine!’”

,,Twee van de cursussen gingen over de leer van Christus (Christologie). De online cursus van vorig jaar ging over de Heilige Geest. Dit jaar zal ik weer de Christologie behandelen. De onderwerpen van mijn cursussen hebben een plek in het leerplan van het BRTS. Er is een grote honger naar grondige kennis van de gereformeerde leer en veel dankbaarheid als je daaraan een klein beetje kunt voldoen. Dat geldt niet alleen voor de studenten, maar ook voor gemeenteleden.”

,,Want in alle cursussen tot nu toe deden ook een flink aantal gemeenteleden mee – soms zelfs tieners, die geen avond misten. Sommigen volgden zelfs dezelfde cursus gerust voor de tweede keer. Ik probeer in de cursussen steeds vanuit de bijbel te werken. Het gaat inderdaad om kleine, missionaire gemeenten. Ze moeten, vind ik, vooral leren hoe ze vanuit de bijbel mensen kunnen overtuigen.”

Kerkstichting als het nodig is

,,Het naar buiten gericht zijn, is kenmerkend voor onze zusterkerken daar. Ze zijn niet gericht op instandhouding van hun eigen kerkelijk leven, zoals bij ons toch vaak het geval is. Ze denken er voortdurend aan hoe ze het evangelie kunnen uitdragen. Ze stichten snel een nieuwe kerk, als ze dat belangrijk vinden voor een stad of stadsdeel. Riga wordt in tweeën gedeeld door de rivier de Daugava. Natuurlijk moet er dan ook een gemeente komen aan de overkant van de rivier, in de wijk Pardaugava. Deze gerichtheid naar buiten vond ik erg leerzaam en voorbeeldig voor ons.”

,,In sommige opzichten lijkt Letland wel op Nederland: het is ook een sterk geseculariseerde en hoog technologische samenleving. In andere opzichten zijn er grote verschillen: er is veel armoede en de last van de geschiedenis is zwaar. De Baltische volken zijn eigenlijk eeuwenlang speelbal geweest van de grote mogendheden. Zweedse, Duitse en Russische overheersers wisselden elkaar af. Discriminatie ging vaak over in wrede onderdrukking. De sporen daarvan zijn nog overal voelbaar.”

Als Gereformeerde kerken in Nederland hebben wij een rijk verleden waaruit wij kunnen putten. Zij beginnen net. Wij kunnen hun lessen uit onze geschiedenis doorgeven. Zij leren ons weer het enthousiasme van het begin. Zij leven in sobere omstandigheden, maar hebben veel over voor het evangelie. Zij hebben daarom niet alleen geestelijke, maar ook materiële ondersteuning nodig. Het is prachtig dat wij daaraan kunnen bijdragen!”