MENU
Als support-kerk van Drenthe Mission | Verre Naasten ondersteunen we partner-kerken in Venezuela. Deze missionaire kerken willen het evangelie bekend maken aan hun landgenoten. Dat geldt ook voor de familie Porte. Carlos Porte, predikant van één van de partnerkerken, zijn vrouw Patricia en hun drie kinderen wonen in Venezuela, een land waar armoede, ziekte en hopeloosheid overal om je heen zijn. Waar vindt Patricia de kracht om zelf niet ontmoedigd te raken?
‘Bij u is de bron van het leven, door úw licht zien wij licht.’ (Psalm 36:10)
‘Zo’n tweeënhalf jaar geleden – rond een uur of vijf ’s middags – kwam heel Venezuela zonder stroom te zitten. We waren thuis met de kinderen en wisten niet precies wat er aan de hand was. Naarmate de avond vorderde, maakten we ons klaar voor een donkere, koude nacht. In totaal duurde het zo’n vijf dagen. Nooit eerder betekende elektriciteit zoveel voor mij. Want voor bijna alles wat we doen, is stroom nodig. Stromend water, eten koken en de koelkast laten draaien.’
‘In alles wat er in ons land gaande is, raakte het me vooral dat het huis waarin we ons veilig voelden het plotseling liet afweten. Ons thuis kon niet meer bieden wat we nodig hadden om de crisis in Venezuela het hoofd te bieden. Ook dat nog… Maar, zo zegt de apostel Jakobus, het is precies in de crisis dat God ons hart onderzoekt. Wanneer je geloof op de proef wordt gesteld, dan leidt dat tot standvastigheid. Zodat je volmaakt en compleet kunt zijn, zonder dat er iets ontbreekt. Ik ben steeds meer met Jakobus gaan inzien dat we zonder beproevingen Gods liefde niet aan het werk kunnen zien in ons leven.’
‘Anders gezegd, moeilijkheden zijn nodig. Want daardoor kunnen we ontdekken dat God in ons voordeel werkt. Ook groeit dan het besef om in alles op Hem te vertrouwen. Zowel in de kleine, alledaagse dingen, als in die dingen waarvan we iets buitengewoons verwachten. Dat kan en wil ik echt de psalmdichter David nazeggen, als hij in Psalm 36 stelt dat Gods liefde een onuitputtelijke bron is. En immens als de hemel: tot in de wolken reikt Zijn trouw. Ik heb hier in Venezuela ervaren dat we er zeker van mogen zijn dat onze hemelse Heer regeert, zelfs middenin onze armoede, nood, ziekte of tussen al die landgenoten die ons mooie land ontvluchten. Net zo goed als dat we er zeker van zijn dat we de wolken zien, zo zeker is het dat Hij ons ondersteunt.
Hij spreidt Zijn vleugels over ons uit en beschut ons, zoals een kip dat doet over haar kuikens. Dit beeld brengt ons tot intimiteit met Hem en nodigt ons uit Hem te zoeken in ons gebed en Zijn Woord te overdenken. Want alleen dáár zullen we de bron van leven en van Zijn licht vinden, zo ontdek ik steeds weer opnieuw.’
‘In vers 10 van Psalm 36 focust David op diegenen die de Heer kennen. Dus degenen aan wie Hij leven en licht heeft gegeven. Dat zijn u en ik, zo is mijn gebed, in wereldwijde verbondenheid. Dat licht, zo schrijft Johannes (Joh. 1:9), kwam naar de wereld en verlicht ieder mens. Als christenen mogen we schuilen bij onze Heer. Hij is het die ons leven bewaart. Hij geeft het licht dat ons hart verlicht.’
