Hoe ben je als kerk relevant voor mensen die alles hebben? Met die vraag begon de gemeenschap Hill tien jaar geleden als kerkplanting in Rotterdam-Noord. Na tien jaar is het tijd voor zelfstandigheid. Voorganger Mark van Leeuwen: “We blijven hoopvol en ontspannen. God is er bij!”
“Het gebeurt wel eens dat mensen zomaar binnenlopen. Laatst was er nog een tiener die vertelde: ‘ik voelde gewoon dat ik hier moest zijn’.” Mark vertelt gepassioneerd over het werk van Hill. Hij is als voorganger in deeltijd werkzaam voor Hill. Cor Lange is actief als teamlid. Omdat hij gepensioneerd is heeft hij daar voldoende tijd voor: “Ik vind het zo mooi om veel verschillende mensen te ontmoeten. Er komen mensen zomaar binnen bij ons. Ze zijn onverwachte bezoekers. Sommigen daarvan worden ook echt trouwe bezoekers. Dat vind ik fijn, want het geeft het gevoel dat we op de goede weg zijn. Dat we op een gezegende weg zitten.”
Voor Cor is de gemeenschap van Hill het belangrijkste: “In de kerk waar we als gezin altijd waren miste ik warmte en persoonlijke contacten. Dat vond ik bij Hill meteen: een gemeenschap van mensen die me zien. Dit is de plek waar ik zo naar verlangde. Ook in het afgelopen jaar heb ik gemerkt: ik word gezien en voel me gedragen door de gemeenschap.” Ook de pioniersfunctie spreekt Cor aan: “Dat pionieren is heel belangrijk. We zijn misschien geen hele grote gemeenschap, maar dat zorgt er juist voor dat we elkaar persoonlijk heel goed kennen. Zo word je heel hecht en ben je op elkaar betrokken.”
Mark van Leeuwen
Mark vertelt dat hij dankbaar is voor de mensen die op zijn pad komen: ‘Met sommigen gaan we een lange weg. Een daarvan is iemand die ik tien jaar geleden ontmoette. We zaten allebei in een pand voor zzp’ers en hadden regelmatig gesprekken over het leven. De man had een goede baan, maar was ontevreden met zijn werkzame leven. Na mijn verhuizing naar een ander gebouw hielden we jaarlijks contact. Vorige zomer nam hij ineens contact met me op. Hij had een soort ervaring gehad, waarbij hij ineens merkte dat Hij in God gelooft. Hij had overal gezocht naar zin, naar een doel, had er veel over gelezen, maar dat had hij nu niet meer nodig: ‘Ik geloof gewoon, Mark!’ Door dit soort verhalen word ik enorm gemotiveerd. Mijn droom was om dit één keer mee te mogen maken. En dat is gebeurd.”
Een boost voor motivatie is soms wel nodig, vertelt Mark: “In de beginjaren van Hill was ik heel erg bezig met zoveel mogelijk mensen bereiken. Met groei, er moest meer gebeuren. Maar daar kun je jezelf in verliezen, je wordt misschien zelfs hijgerig. We investeren nu vooral in onze gemeenschap. We willen graag een aantrekkelijke gemeenschap zijn.”
De kleine maar hechte gemeenschap die Hill is, gaat dit jaar als zelfstandige gemeente verder. Dat is best spannend, maar Cor en Mark zijn hoopvol: “We hoeven niets te forceren. Het gaat om échtheid. Als wij laten zien wie we zijn als gemeenschap, dan doet dat iets voor onze omgeving. Dat doen we door échte aandacht. Dat kun je niet faken. We geloven dat God dat gaat gebruiken. Op welke manier dan ook.”